Afgelopen 2 weken vond er in het centrum van Athene een door de overheid georganiseerd Recycling Festival plaats. Bij vrolijk gekleurde standjes kon je informatie krijgen en werden folders uitgedeeld. Er waren verschillende recycling-containers opgesteld waar je glas, plastic, papier, metaal, batterijen en kleine elektronica kwijt kon.
De belangstelling van het publiek was beperkt, vertelde één van de studentes die een stand bemande. “Recycling is not part of our culture, and will never be”, besloot ze sceptisch. In Athene en omliggende gemeenten wordt enorm veel afval geproduceerd. In dit gebied wonen ongeveer 5 miljoen mensen en zij brengen dagelijks zo’n 6000 ton afval voort. Het gedeelte daarvan dat wordt gerecycled, is te verwaarlozen.
Pas in 2005 startte de overheid in Athene met een recycle-pilot. In een aantal wijken van de stad werden blauwe containers geplaatst waar men papier, plastic, metaal en glas in kon achterlaten. Al snel bleek het project niet naar wens te verlopen. Kranten publiceerden ingezonden brieven van Atheense inwoners, die de bakken wel wilden gebruiken, maar voor wie volstrekt onduidelijk was welk materiaal er nu precies in de container thuishoorde. Dit werd deels veroorzaakt door de op de bakken aangebrachte woorden: МН РΥΧΝΕΤΕ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ (gooi hier geen afval in). Uiteindelijk bleken de bakken te worden genegeerd (de ophaaldienst trof lege bakken aan), of te worden volgepropt met gewoon huisvuil. Alle blauwe bakken die ik afgelopen week zag, puilden inderdaad uit van de vuilniszakken.
Laatste nieuws is dat het in de blauwe bakken verzameld vuil niet bij de afvalverwerkingsindustrie terecht komt, maar gewoon wordt gedumpt op de stortplaats. Een ontdekking die een journaliste van de krant Kathimerini deed verzuchten: “The only thing systematicaly recycled in Greece is inactivity and corruption”.
25 maart 2008