Vorige week maandag, 8 december, schreef ik over het straatgeweld in Griekenland. Twee dagen daarvoor was de 15-jarige Alexis Grigoropoulos in de Atheense wijk Exarchia dodelijk gewond geraakt. De kogels waren afgevuurd door een agent. Diezelfde avond nog braken er rellen uit in Athene, en de dagen daarna kon iedereen in Nederland beelden op televisie zien van protesterende mensen, molotov-cocktail gooiende jongeren en brandende auto’s.
Inmiddels is die eerste dramatische gebeurtenis bijna twee weken geleden. Het ergste geweld is voorbij, de aandacht van de Nederlandse media wordt weer verlegd. Toch is de rust in Griekenland niet wedergekeerd. Een groot deel van de Griekse bevolking worstelt nog steeds met een enorme onvrede. Ik schreef in mijn eerste bericht al dat de dood van de scholier alleen de druppel was die de emmer deed overlopen, de vonk die de cocktail tot ontploffing bracht. Die cocktail bestaat uit onvrede over onder meer de economische situatie, de werkloosheid, het belabberde niveau van scholen en vervolgopleidingen, de corruptie, het cliëntelisme, de schandalen, de tweedeling in de samenleving, de toestroom van immigranten. Deze onvrede is niet na 2 weken verdwenen. En dat blijkt.
Scholieren en studenten bezetten nog steeds ongeveer 600 onderwijsinstellingen, verspreid over het hele land. Voor morgen, donderdag 18 december, zijn er in Griekenland grote stakingen, werkonderbrekingen en acties door ambtenaren aangekondigd. Vandaag werd TV-station ERT bezet door betogers die de kijkers opriepen geen televisie meer te kijken, maar de straat op te gaan. Vandaag gebeurde er ook iets anders spectaculairs. Er werd een groot aantal enorme spandoeken opgehangen op de oude muren van de Acropolis. Normaal gesproken is de Acropolis heilig. Alleen bij hoge uitzondering maken de Atheners gebruik van deze markante plek in de stad om hun boodschap te verkondigen. Tegelijkertijd zijn de Grieken zich maar al te goed bewust van het feit dat de Acropolis in het buitenland zo’n beetje hét symbool van Griekenland is. Iets doen met dat symbool, trekt gegarandeerd aandacht. De teksten op de spandoeken zijn dan ook niet zozeer gericht op de eigen bevolking, maar op de belangstellenden buiten de grenzen. Mensen in heel Europa worden opgeroepen op 18 december te demonstreren. “Resistance” en “Thursday, 18/12, demonstrations in all Europe” luiden de slogans.
En de politiek? Premier Karamanlis kwam tot nu toe niet veel verder dan tot kalmte manen en stoer te verklaren geen ordeverstoringen meer te dulden. De negatieve beeldvorming heeft de premier er klaarblijkelijk toe gebracht nu toch iets meer te doen. Gisteren heeft hij in een rede in het parlement toegegeven dat hij de problemen in het land enigszins heeft onderschat. HIj beloofde hervormingen. Ook heeft hij min of meer zijn excuses aangeboden voor de schandalen waarin hij en zijn partij Nea Demokratia, zijn verwikkeld. Oppositieleider en socialistisch voorman Papandreou spint natuurlijk garen bij al deze gebeurtenissen. Hij laat bijna dagelijks weten dat Karamanlis zijn biezen moet pakken. Of dat moet betekenen dat hij en zijn Pasok-partij dan weer aan het roer kunnen staan, is nog maar de vraag. Wordt vervolgd.
17 december 2008