Ongeveer een jaar geleden schreef ik op deze plaats voor het eerst over de Griekse zigeuners. Het verbaasde me dat er in de Nederlandse media nooit aandacht aan deze groep werd besteed. Ik ging op zoek naar anderstalige literatuur over de Roma in Griekenland, maar ook die was lastig te vinden. Uiteindelijk besloot ik afgelopen najaar zelf een artikel te schrijven, en dat aan te bieden aan verschillende kranten en tijdschriften. Daartoe verzamelde ik een aantal maanden lang alles wat ik her en der kon vinden over deze bevolkingsgroep en schreef ik mijn stuk. Het was onder meer gebaseerd op rapporten van verschillende mensenrechtenorganisaties, artikelen in tijdschriften als het Journal of Modern Greek Studies, mijn eigen observaties en een enkel gesprek met Roma.
Nu, ongeveer 6 maanden nadat ik het stuk af verklaarde, moet ik constateren dat niemand het wil publiceren. De argumenten die ik als reactie kreeg, zijn verschillend: van “onze krant heeft twee jaar geleden ook al aandacht geschonken aan Roma in de Balkan”, via “de situatie van de Roma in Italië is momenteel schrijnender” tot “niet nieuwswaardig”.
De redactie van één blad had gelukkig inhoudelijk commentaar en was van mening dat ik de slachtofferrol van de Roma te veel benadrukte. Goed, dat was tenminste een punt waarover we het konden hebben, maar ook dat leidde niet tot publicatie.
Per toeval stuitte ik op het project “het vergeten verhaal”. Dit project is een initiatief van de Dick Scherpenzeel Stichting, een club ter nagedachtenis aan de journalist Dick Scherpenzeel die speciale aandacht vraagt voor de berichtgeving over niet-westerse media in de Nederlandse berichtgeving. Het project “het vergeten verhaal” richt zich op de blinde vlekken van de journalistiek. Op de website van de Dick Scherpenzeel Stichting lees ik: “Het gonst van de verhalen op onze aardbol. Soms zijn ze de aandacht van het Nederlandse publiek meer dan waard, maar worden ze toch niet opgepikt door de media. Verhalen die ongehoord en ongezien blijven. Vergeten verhalen.” De stichting roept journalisten op hun verhalen in te sturen, om deze toch aandacht te geven, en om de vraag aan de orde te stellen waarom sommige verhalen de pers niet halen.
Ik besloot vandaag mijn artikel op te sturen naar de stichting. Afgezien van het feit dat ieder verhaal kan meedingen voor een prijs, is er op de website www.hetvergetenverhaal.nl ook ruimte gecreëerd voor de ‘Freelance frustratie bak’. Een rubriek bestemd voor verhalen die freelancers aan de straatstenen niet kwijt kunnen. Een mooi initiatief. Daarnaast ga ik het artikel vanaf deze week in drie of vier delen hier als weblog publiceren.
21 april 2009