Tomaten verkopen om Louis Vuitton te kopen

Pelecas Country Club/Velianitis estate

In Griekenland zijn en niet over de huidige politieke situatie en de economische crisis praten, is naar mijn idee onmogelijk. Toch zijn we een van de weinige gasten die dit doen, zegt Nikos Velianitis. Er worden bij tijd en wijle wel grappen over gemaakt, maar echte gesprekken vinden er amper plaats. Nikos is bouwkundig ingenieur en eigenaar van Pelecas Country Club, waar we nu al een paar dagen verblijven.
Op de avond na aankomst vraagt hij ons aan te schuiven bij hem en zijn vrienden. We drinken een fantastische Moschofilero van wijnhuis Tselepos en er worden schalen met Griekse hapjes geserveerd: verse vijgen met prosciutto, tomatensalade, schijfjes komkommer met roomkaas.

De man aan mijn linkerzijde heeft het hoogste woord. Hij was dan ook een van de meest hooggeplaatste functionarissen in de Griekse marine, leidde de operaties in Souda Bay tijdens de eerste Golfoorlog en werkte een tijdje op het NAVO-hoofdkantoor in Brussel. Volgens Dimitris is de oorzaak van de huidige ellende vooral cultureel van aard. En de aard van het Griekse volk is niet zomaar te veranderen. Ook Roxani, een Griekse die jaren geleden in de staat Californië een hoge bestuursfunctie had, is dezelfde mening toegedaan.
Volgens Nikos zijn de maatregelen die twintig jaar geleden genomen hadden moeten worden, nog steeds niet genomen. En vele Grieken hebben jarenlang structureel boven hun stand geleefd. Ze gaven meer geld uit dan ze verdienden.
Ik vertel hen dat ik net het boek Greece’s ‘Odious’ Debt van Jason Manolopoulos lees. De auteur en econoom combineert in zijn boek een analyse van de Griekse maatschappij en economie met een uiteenzetting van de politiek op Europees niveau en de wereldwijde financiële markt. Hij verwoordt het probleem van meer uitgaven dan inkomsten hebben prachtig: “de Grieken verkochten tomaten om Louis Vuitton te kopen”.

En ook de auteur is van mening dat verandering lastig is: “The only exit routes involve radical readjustments of policy and mindset, and will include short- to medium-term pain for which many in Europe will likely to be unaccustomed and unprepared. Hold on for the ride.”
Dan haalt Nikos nog een fles Moschofileros en we heffen het glas op de toekomst van Griekenland.

7 juli 2012