Vertrokken met een enkeltje Agia Galini, Kreta

* 24 juni 2017 *

«Je moet niet alleen dromen, maar het ook durven doen»

Als ik Marc en Monique spreek, hebben ze net afscheid genomen van familie en vrienden en zijn ze vertrokken. Deze keer niet met een retour-ticket maar met een enkeltje. Het dorpje Agia Galini in het midden van het eiland Kreta is deze keer het reisdoel.
Het koppel heeft de halve wereld rondgereisd. In hun jonge jaren met z’n tweetjes, daarna met hun twee kinderen, en de laatste jaren weer samen. Zo bezochten ze Zuid-Afrika, Kenia, Tanzania, de Verenigde Staten en half Europa. Maar vooral Griekenland is al decennialang een geliefde bestemming.

De passie voor Griekenland begon al vroeg. Zo’n 30 jaar geleden namen ze – getooid met rugzak – een vliegticket naar Athene. In de haven van Piraeus stapten ze op de eerste de beste boot naar een van de vele eilanden. ‘s Ochtends bij zonsopkomst voer de boot de caldera van Santorini binnen. Het onverwachte spectaculaire uitzicht vanuit het dek op de honderden meters hoge grijsbruine rotsen, de sneeuwwitte dorpjes die op de rand daarvan lijken te balanceren, de strakblauwe lucht; dat vergeten ze beide nooit meer.
Na deze geweldige reis kwamen ze ieder jaar terug naar Griekenland. Ieder jaar togen ze naar een andere bestemming, liefst naar de wat onbekendere eilanden en streken. «Eilanden als Kos en Rhodos, daar zijn we bijvoorbeeld nooit geweest, maar wel de minder bekende bestemmingen zoals Koufonissia, Alonissos en Samothraki», legt Monique uit. In al die jaren bezochten ze bijna 30 eilanden, meer dan de gemiddelde Griek.

De liefde voor het land en de inwoners was er al tijdens die eerste reis, maar groeide in de loop van de tijd als het ware uit tot een solide huwelijk. Marc vertelt: «in feite zijn er vier aspecten die ons ontzettend aanspreken in dit land. Om te beginnen natuurlijk de mooie natuur en de prachtige landschappen. Ten tweede – geen verrassing – de garantie op zon. Dan is er de welbekende gastvrijheid van de Grieken». Hij vertelt enthousiast hoe ze ooit tijdens een reis in een dorp belandden, waar geen onderdak te vinden bleek. Nadat de plaatselijke inwoners hen van eten en drinken hadden voorzien, en duidelijk werd dat er een probleem voor de nacht was, staken de dorpelingen de koppen bij elkaar en bood uiteindelijk iemand zijn eigen huis voor die nacht aan. Zelf nam de eigenaar met zijn gezin genoegen met de schuur. «Maar wat misschien wel het allerbelangrijkste is», zo vult Monique aan, «is het vierde element: de neiging van de Grieken te leven in het nu, en het praktisch gemak en de inventiviteit waarmee dat leven vaak wordt ingericht». Op Naxos kwamen ze lang geleden op de gehuurde Honda-50 brommer langs een piepklein cafeetje in een groen dal waar geen stroom was. Geen probleem toch, vond de eigenaar, je kunt prima een tent runnen zonder stroom. Zo werden de flesjes cola en bier in een emmer aan een touw in een waterput gekoeld. Dat leven spreekt Marc en Monique aan. Hoe geordend en planmatig hun eigen Nederlandse leven vaak is, ze hebben de flexibiliteit en het gemak van de Grieken – de Griekse joie de vivre – inmiddels in hun hart gesloten.

Twaalf jaar geleden, toen ze op het kleine eiland Symi verbleven, besloten ze samen om in een klein schrift af en toe iets op te schrijven. Korte aantekeningen, losse zinnen, spontane ideeën. Hoe zien we onze toekomst, wat willen we nog verwezenlijken, waar worden we echt gelukkig van? Dat notitieboekje droegen ze jaren met zich mee, en gestaag raakten de lege bladzijden gevuld. Dit ‘dromenboekje’ hielp Marc en Monique in de loop der jaren hun ideeën ‘te trechteren’, zoals ze het zelf noemen. Tijdens een verblijf in een kleine lodge in Zuid-Afrika leek alles op zijn plek te vallen. Het runnen van kleinschalige accommodaties, met veel privacy voor de gasten, maar ook een hartverwarmende gastvrijheid, dat was wat ze zelf ook wilden. Daarna zochten ze nog een hele tijd naar de beste plek om die droom te bewerkstelligen. Florida, Amsterdam, het kompas sloeg alle kanten op voor het uiteindelijk naar het zuiden van Kreta wees.
De keuze voor dit specifieke dorp op dit specifieke eiland in hun geliefde Griekenland kenmerkt het echtpaar. Ze lijken namelijk de perfecte combinatie van gevoel en ratio te bezitten.

Monique vertelt: «Tijdens onze verkenning van de zuidkust van Kreta kwamen we op een gegeven moment in Agia Galini, waar een bord staat met de tekst ‘Welcome back home’. Het is er geweldig mooi maar het voelt vooral goed.» En, zo vullen ze samen aan: het dorp ligt aan zee, er zijn genoeg winkels, er is een haven met zo’n 25 taverne’s, het is van alle gemakken voorzien en met een charter goed te bereiken vanuit alle Europese hoofdsteden. Kortom: een dorp uit een boekje! En… Kreta heeft het langste seizoen van alle Griekse eilanden. Want uiteindelijk kun je beter accomodaties verhuren op een plek waar toeristen 7 maanden per jaar komen, dan op een eiland waar dat maar 4 maanden het geval is.» Emotie en gevoel wordt bij dit echtpaar gekoppeld aan logisch redeneren en gezond verstand. Dat wordt mij tijdens dit gesprek wel duidelijk.

Drie jaar geleden werd de knoop doorgehakt. Met de nodige juridische hulp van Elxis, het makelaarskantoor uit Utrecht dat gespecialiseerd is in Grieks onroerend goed, kochten ze een flinke lap grond, net buiten het dorp, met uitzicht op zee. Na een intensieve zoektocht langs verschillende architecten gaven ze een gerenommeerd bureau uit Rethymnon de opdracht het ontwerp voor een kleinschalig vakantiecomplex te maken. De bouw in 2016 verliep verrassend goed en inmiddels staan er 4 studio’s voor elk 2 personen, is er een zwembad aangelegd, en staat er een villa waar ze zelf gaan wonen. Het terrasvormige complex is een prachtig amalgaam tussen de kubistische, minimalistische stijl van de Cycladen, gekoppeld aan de kenmerkende warmere Kretenzische bouw van gemetselde brokken natuursteen.
De studio’s (met de namen Coast, Forest, Mountains en Sky) zijn prachtig ingericht, en voorzien van alle westerse gemakken en luxe. Er is een mooi gezamenlijk zwembad, maar iedere studio heeft ook een privé-terras en eigen roof-deck.
Ontbijt voor de gasten wordt iedere ochtend buiten geserveerd, en vlak voor etenstijd wordt er op het terras bij het zwembad een drankje geschonken. Gasten kunnen dan ook terecht voor alle mogelijke vragen. Enthousiast vullen Marc en Monique elkaar aan: tips over mooie wandelingen, interessante stedentripjes, kookworkshops en wijnproeverijen, de mooiste stranden; de gast wordt straks geholpen met vrijwel iedere denkbare wens. Ik zie hun ogen twinkelen. Het wordt me duidelijk: in feite willen zij hun gasten datgene bieden, wat ze zelf ook zo op prijs stelden in de meest ideale vakantie-accommodaties die ze zelf tijdens hun reizen bezochten. Maatwerk, aandacht, privacy en kwaliteit dus, daar gaat het straks om in Galini Breeze.

En nu is het dan eindelijk zover. Marc en Monique staan te trappelen om te beginnen. Een paar weken na ons gesprek, begin april, heeft Galini Breeze haar deuren geopend.
Hun droomboekje hebben ze bewaard. De droom die tijdens het schrijven steeds meer vorm en inhoud kreeg, en er nu in beschreven staat, is verwezenlijkt. Maar om eerlijk te zijn vermoed ik dat er nog een paar lege pagina’s zijn. Want uitgedroomd is dit ambitieuze echtpaar nog lang niet.

Voor meer info en boekingen:
Website: http://www.galinibreeze.com
Facebook: https://www.facebook.com/galinibreeze/

Dit artikel verscheen in Griekenland Magazine, zomer 2017.